W niedalekiej przeszłości, bo 19  Czerwca Roku Pańskiego 2017 nasza szkoła przeżywała swoje święto,a mianowicie Dzień Patronki.

Powiało historią i wspomnieniami czynów naszej królowej, a właściwie należałoby powiedzieć Króla Polski, bo nie wiem, czy wiecie, a jest to nie lada ciekawostka, taki historyczny smaczek, że Św. Jadwiga była półtora roku wcześniej niż Władysław Jagiełło koronowana na króla Polski i później razem z nim wspólnie rządziła krajem na równych prawach. Polska zatem w tym czasie miała dwoje władców. Mężnego, twardego, trochę nieokrzesanego Władysława Jagiełłę i delikatną, o szczerozłotym sercu, o artystycznej duszy, miłośniczkę wiedzy i kultury Św. Jadwigę Andegaweńską. To ona organizowała szkoły, krzewiła wiedzę w narodzie, to ona dbała o życie kulturalne na dworze. Bale, turnieje, konkursy, przedstawienia, to idee jej dobrego serca i radosnej duszy. Myślę, że była także  z nami  duchem i z rozkoszą  przyglądała się naszym występom, turniejowym zmaganiom, naszej radości i uczciwej rywalizacji. Nie zawiedliśmy  jej i bawiliśmy  się jak ona, z godnością, z szacunkiem do innych,  bo każdemu z nas, tak jak Jej, zależało na radości i uśmiechu drugiego człowieka.Wspomniane zostały już dwie rzeczy, a mianowicie, nasza Patronka, Święta Królowa Jadwiga tak naprawdę była Królem Polski oraz organizowała przedstawienia  na dworze. Spróbowaliśmy  to połączyć i obejrzeliśmy inscenizację obrazującą nam koronację naszej Świętej Patronki w wykonaniu uczniów pod kierunkiem Pani Teresy Madery. Aktorzy odegrali swoje role prawdziwie, przejmująco, budując atmosferę  żywcem wyjętą  z czasów jadwiżańskich. Po re8eksji i zadumie przyszedł czas na zmagania turniejowe. Ooo! Takie imprezy nasza zacna Święta Patronka też lubiła. Wolała wprawdzie potyczki słowne, zmagania o charakterze sportowym niż turnieje rycerskie, ale te, w których wzięli udział nasi  uczniowie też by się jej z pewnością spodobały. Do boju ruszyły  damy i rycerze. W klasach4-6 SP oglądaliśmy scenki z życia Świętej, autoprezentacje Króla i Królowej oraz stroje z epoki. Wszystkie piękne i wykwintne. Przeniosły nas one w piękne dworskie czasy. Mogliśmy podziwiać wcześniej przygotowane herby klasowe, których wykonanie i wygląd wskazywał na ogromne zaangażowanie uczniów. Chwała im za to. Oczywiście nagrodzono zwycięskie klasy dyplomami i słodkim upominkiem. W starszych klasach gimnazjalnych zaprezentowano stroje z epoki oraz taniec dworski. Ileż było w nich ekspresji, wymyślnych i ciekawych choreografii. Serce rosło, a dusza się radowała. Ta konkurencja wymagała nie lada odwagi i w niej wzięli udział najodważniejsi. Zostali nagrodzeni ogromnymi brawami, salwami śmiechu i ogromem radości. Oczywiście zwycięskie klasy otrzymały dyplomy i słodkie upominki. Wszyscy miło spędzili ten wspólny Dzień Patronki. Przypomnieliśmy sobie postać i  zasługi Królowej  Jadwigi i doceniliśmy to, że potrafimy wspólnie, jako cała społeczność  szkolna, dobrze się bawić. Czekamy na kolejny taki dzień, a to już  przecież nie tak długo, tylko za rok…                                                                                                               E.K